Is de opbrengst de som van de investering x de inspanning?
Een landelijk opererend bedrijf in de grafische sector kreeg te maken met een geheel nieuwe situatie. Een groep investeerders neemt de groep bedrijven over waar het grafisch bedrijf onderdeel van uit maakt en stelt een rendementsplan op. Een jonge, kundige bedrijfseconoom wordt als directeur aangesteld. Vol goede moed en bedoelingen gaat hij voortvarend aan de slag. Veranderingen, fusies, verbouwingen en samenwerking volgen elkaar in een razend tempo op.
In eerste instantie is het, traditioneel ingestelde, personeel laaiend enthousiast. De ene cursus volgt na de andere en al gauw ontstaat de eerste weerstand. Na, voor een vermogen aan trainingen te hebben uitgegeven, is de weerstand compleet geworden. Iedereen wil wel, maar vanuit verschillende posities, met andere belangen en op basis van diverse snelheden. De afdeling personeelszaken reageert als eerste met een voorstel: gedekt door de steun van de ISO certificering stelt zij functioneringsgesprekken voor. Zo gezegd zo gedaan, maar dan eerst een training. Tijdens de training blijkt al gauw dat er in de afgelopen 10 jaar nauwelijks iets is gedaan aan natuurlijk leiderschap, laat staan aan ondersteuning op leidinggeven. Onder druk van de arbeidsmarkt vindt de ene na de andere promotie plaats, met alle verwachtingen en frustraties van dien. Na een jaar ploeteren, met als gevolg het doodbloeden van alle goede bedoelingen, is men terugbij af. Evalueren dan maar.
Al gauw blijkt uit de aangepaste moderatie sessie dat men aan een aantal essentiële principes van de processen voorbij is gegaan. Vijf voor twaalf. Nu eerst snel het beleid maken, afstemmen op de missie en zorgen voor concrete en duidelijke communicatie naar de medewerkers. Zo en nu is het hoog tijd om een uitgebreide moderatie in te zetten zodat een duidelijke analyse gemaakt kan worden waar de werkelijke knelpunten zitten. Pas dan kan een rendementsplan niet alleen werkelijkheid worden vanuit het nu, maar nog veel meer betekenen in de toekomst.
